Op 6 juni 2022 stond de Lelieloop op het programma.

 Ik ging voor het eerst in 8 maanden een 10 kilometer doen, toen in Rucphen ging het in 37:17. Vooraf wist ik niet precies wat erin zou zitten. 

Ik hoopte een tijd van onder de 36 minuten, maar na het inlopen had ik niet het idee dat het zou lukken met de wind. Bij de start sprak ik met Fedor Wesseling en Benny Poppe en zij hadden dezelfde ambitie als ik, namelijk ook onder die 36 minuten. Ik keek naar de deelnemers om me heen en had het idee dat er niemand echt beter was dan ik, maar wel een aantal van mijn eigen niveau. Mijn gedachte was dat we weleens met een paar man binnen een minuut konden lopen. Met 2 minuten vertraging begonnen we iets na 11:00 aan de wedstrijd. Gelijk sprintte er iemand weg, dit bleek Thomas Vael te zijn, daar had ik nog nooit van gehoord. Daarachter ontstond er al snel een groep van 5 met Benny Poppe, Fedor Wesseling, Evert van Nigtevecht, Mark Hereijgers en ik.

De eerste kilometer liepen we in 3:32, vlak daarna kwamen we op het stuk waar we de wind tegen hadden. Hier moest Mark lossen en waren we nog met 4 man over. Het gat met Thomas bleef op dit stuk ongeveer hetzelfde. Ondanks wind tegen liepen we de 2e kilometer in 3:33. Na de eerste ronde van 2,5 km kwamen we door in 8:51, met een achterstand van 6 seconden op Thomas. De 3e kilometer ging in 3:31, vlak hierna pakten we Thomas terug, waarbij ik het laatste stuk had dichtgelopen. Er ontstond een kopgroep van 5 man. Op het stuk wind tegen liet ik Benny op kop komen, zodat ik achter hem kon lopen. De 4e kilometer ging in 3:31. Het tempo ging hierna omlaag en Benny versnelde, Thomas ging met hem mee. Er ontstond een klein gaatje en ik besloot achter die 2 op kop te lopen. We kwamen halverwege door in 17:47, dat betekende dat de kilometer in 3:40 was gegaan.

We hadden een achterstand van 2 seconden op Benny en Thomas en al snel in de 3e ronde had ik het gat gedicht. Benny bleef op kop lopen waarna we een snelle kilometer liepen in 3:32. We kwamen weer op het stuk wind tegen. Benny had de eerste 2 rondes op dit stuk op kop gelopen en liet het tempo zakken, maar er was niemand die overnam. Dit was ook logisch, want we liepen met 5 man, die allemaal het geloof hadden dat ze konden winnen en dan ga je niet een ander uit de wind houden. De 7e kilometer ging dan ook in 3:49, waarna we na de 3e ronde in 27:02 door kwamen. Nog steeds liepen we met 5 man bij elkaar. Nog steeds had ik het geloof dat ik kon winnen, al kreeg ik het nu wel zwaar. De 8e kilometer ging in 3:44. Nog maar 2 kilometer bijna een half uur onderweg. Met nog 1,5 kilometer te gaan kwamen we op het stuk wind tegen en Benny begon nu te versnellen. Ik hing al achteraan en nu moest ik een gaatje laten. Ik kwam op een meter of 10 te lopen, maar van opgeven wilde ik niet weten. Even een versnelling en ik sloot weer aan. 

Nog geen 100 meter nadat ik terug was moest ik er weer af en weer kwam ik terug. Ook nu kon ik er maar kort bijblijven, maar toch kwam ik nog voor een 3e keer terug. Het tempo lag eigenlijk te hoog, maar de wil om te winnen was groot. Ondanks de wind tegen ging de kilometer in 3:44. Op 700 meter voor de finish, toen we linksaf gingen op het fietspad richting de brug moest ik er voor de 4e keer af. Nu was het zo goed als einde verhaal. Het ging heel moeilijk worden om nog te winnen, maar het was nog niet onmogelijk. Bij het uitkomen van de molen was de achterstand ongeveer 20 meter. Nog een kleine 400 meter te gaan. Ik moest nu al aan mijn sprint beginnen, alles of niets. Op hetzelfde moment begonnen ook de andere 4 aan hun sprint. Ondertussen kreeg ik helemaal niks meer mee van de aanmoedigingen, volle focus op de 4 die voor me liepen. Al gauw merkte ik dat de eerste 2 nog verder bij me wegliepen. Met de nummer 3 bleef het verschil een beetje hetzelfde, maar ik kwam wel dichterbij de nummer 4. Nog 2 keer links en we waren bij de finish. Bij de eerste keer links kreeg ik het gevoel dat ik de nummer 4 nog wel zou pakken. Toen ik voor de laatste keer linksaf ging finishte de eerste, voor mij was het nog 50 meter. Ik sloot bijna aan bij de nummer 4. Op dat moment keek hij achterom en versnelde. Ik kon wel tot achter zijn rug komen, maar de snelheid was gelijk en dus kon ik er niet meer voorbij. Na een snelle slotkilometer in 3:34 eindigde ik als 5e in een tijd van 36:10. Het verschil met de nummer 1 was slechts 9 seconden. De nummer 2 was 8 seconden sneller, de nummer 3 was 6 seconden sneller en de nummer 4 had zelfs dezelfde tijd als ik. Na de finish was de teleurstelling groot dat ik niet had gewonnen, want ik ging er vol voor en als je dan zo dichtbij bent is dat heel zuur.

 De tijd was dan weer wel goed, misschien niet onder de 36 minuten, maar wel dichtbij. Zeker gezien de wind was het niet slecht, hoewel ik wel een beetje uit de wind heb kunnen lopen. De laatste keer dat ik nog eens een snellere 10 had gelopen was in oktober 2019. Daarna veel blessures gehad en vervolgens niet meer sneller gelopen dan 37:17, dat was in oktober. Al met al een wedstrijd met een dubbel gevoel, maar zeker een wedstrijd die me voor altijd bij zal blijven. Een wedstrijd die zo spannend is zal ik niet vaak of misschien helemaal niet meer meemaken.