Ervaring op de marathon, in 2018 mijn eerste marathon in Berlijn was het doel onder de 3 uur lopen stuk gaan bij de 35 km en gaan wandelen helaas was het toen niet gelukt. 2022 poging in Valencia net voordat onze tweeling werd geboren bij 35 km beetje versnellen om onder die 3 uur te gaan maar na 2 km stuk gaan en toch die 3 uur moeten laten lopen.

Dan in 2023 Rotterdam dan misschien toch maar in Nederland dicht bij huis maar helaas kreeg ik hamstringklachten, gelukkig kon ik hem wel rustig uit lopen. Toen was onze tweeling dan toch geboren en vond ik het hardlopen met de zware nachten toch wel fijn en dacht ik laat ik me maar inschrijven voor Rotterdam in 2024 gewicht optimaler en iedere zondag een lange afstand. Het ging goed tot halverwege en toen moest ik toch het tempo laten zakken, ik had een kleine voorsprong opgebouwd en met een rustiger tempo verloor ik toch niet teveel echter ik had geleerd van Valencia versnellen doe ik pas na 40km als de eindstreep in zicht is. Het was heel zwaar maar mentaal kwam die streep in zicht en leek de 3 uur nog mogelijk met twee snelle km’s was het dan toch gelukt 20 seconden eronder. 

In 2024 na de lelieloop op de Leur werd ik benaderd om bij de wedstrijdgroep van RREL aan te sluiten onder begeleiding van een ervaren trainer met een gericht schema trainen en groepsgewijs tips krijgen klonk interessant om nog beter te worden. Al snel kwam dan als doel de marathon van Rotterdam in 2025 met een gericht schema en een aantal subdoelen 16 weken van tevoren begonnen aan het schema. In deze periode steeds meer km’s lopen en een halve marathon en 10 km wedstrijd voor wedstrijd en tempo hardheid te krijgen. De halve marathon in Gorinchem daarbij direct de nieuwe Maurten voeding testen, want dat zou de beste voeding zijn. Helaas dat bleek geen succes wel uitgelopen maar de voeding viel verkeerd dus daarna direct bepaald om terug naar de oude voeding te gaan. De langere afstanden werden steeds langer en met de oude voeding ging dat gelukkig heel goed. Dan twee weken voor de marathon een 10km wedstrijd om de glycogeen voorraad leeg te trekken en in te kunnen schatten welk tempo ongeveer mogelijk is tijdens de marathon. De 10 km in Steenbergen in 37.00 minuten nieuwe PR en met een goed gevoel naar de marathon. Toen braken de laatste weken aan waar veel rust pakken het devies was, de laatste dagen koolhydraten stapelen en alle details voorbereiden en plannen voor de laatste dagen en de dag zelf. De dag zelf op tijd uit bed om te zorgen dat ik ruim op tijd in Rotterdam was en rustig naar de start kon toeleven. En wat was het dan fijn dat ik in een afgesloten startvak ver vooraan mocht staan om nog even een warming-up te kunnen doen en weinig stress te hebben naar de start. Toen was het moment daar nog even genieten van You never walk alone en daar gingen we met in het hoofd als doel 2.50u of in ieder geval sneller dan vorig jaar. Meer gelletjes op zak en bij iedere drinkpost wat isotone dan zou het er toch voor moeten zorgen dat ik het langer vol kan houden. De eerste 10 km gingen prima maar het voelde toch wel warm aan, goed gevoel naar de 20 km maar nee misschien toch wat rustiger want vorig jaar lukt het ook om als het moeizamer ging het tempo wat te laten zakken. Echter ging het dit keer alleen maar minder bij 30km dacht ik jeetje wat een hel dit gaat echt niet meer misschien moet ik maar gaan wandelen. Maar als ik ga wandelen dan kom ik wellicht helemaal niet meer op gang dus ik zei tegen mezelf probeer te blijven rennen dan maar tempo omlaag. En wat was het zwaar maar bij 38 km kon er toch een mentale knop om de finish kwam in zicht en het werd dan misschien geen PR maar ik kon nog wel onder de 3.05u. Opgezweept door het publiek yes het lukt weer een beetje en op naar de Coolsingel. Yes het lukt toch nog onder die 3.05u en ik ben weer binnen wat was het zwaar maar toch voelde ik met wel weer trots de marathon voltooid en toch mijn tweede tijd ooit. Misschien dan mijn doel niet gehaald en geen PR maar het blijft toch geweldig om mee te maken en die marathon afstand te voltooien.